“Sangkar Kegelapan”

“SANGKAR KEGELAPAN”

 

Aku memang tak berguna

Aku tak dapat pula kau banggakan

Aku hanya sebuah pohon tanpa akar

Yang rapuh

 

            Tapi apakah salahku padamu?

            Aku di matamu selalu rendah

            Apakah kau sudahlah

            Tak menginginkanku

 

Dulu aku selalu kau timang-timang

Kau beri sejuta cinta dan kasih sayangmu

Tapi mengapa kini kau mengacuhkanku

 

Aku hanya dapat menangis

Aku pun hanya mampu membisu

Tapi luka raga ini

Luka batin ini

Hanya mampu aku simpan

Bersama dinginya angin malam

 

Ku engkau sayang

Engkau manja

Dengan hangatnya pelukmu

Indahnya kecupan bibirmu

Di setiap malam tidurku

 

Tapi kini

Kau memberikanku sangkar

Yang gelap

Sepi,,,

Sunyi,,,

Yang tak dapat ku singgahi

 Hingga ku tak dapat terbang bebas

Bersama sayup-sayup angin

Cakrawala dikala embun pagi

Yang tiada seindah dulu

 

Karya:

Alvalina F.A.

Berdasarkan pengalaman

Leave a comment